Op zondag 7 augustus stapt TeamNL Powerchairhockey in de bus op weg naar Zwitserland, waar ze gaan strijden om de felbegeerde Wereldtitel. In aanloop op dit toernooi maken we eerst kennis met de mannen en vrouwen van Oranje. Wie zijn het? Waarom is hockey zo ontzettend belangrijk voor hen? Wat zijn hun doelen? Gaan we winnen? Echt alles komt voorbij in deze serie van verhalen. Dit keer is het Jules die zijn verhaal doet:
Hi, ik ben Jules van der Heijden, 23 jaar en woon in Brabantse Gemert. Ik heb de ziekte Osteogenesis Imperfecta en maak daarom gebruik van een elektrische rolstoel. In het dagelijks leven ben ik medewerker Support en Administratie bij Vecozo te Tilburg.
In mijn jonge jaren zat ik op een reguliere basisschool en heel toevallig werd toen op mijn school 2x per jaar een rolstoelgymles verzorgd vanuit gymleraren van Mytylschool Eindhoven. Zo was het dat ik voor het eerst in aanraking kwam met hockey. Al snel werd ik lid van GP Bulls in Eindhoven, de club waar ik al sinds 2009 speel. In 2013 werd ik geselecteerd voor de nationale selectie en mocht een jaar later meteen mee naar het WK in Duitsland. Het was mijn toernooidebuut en meteen een belangrijk hoogtepunt. Als je dan ook nog de wereldtitel wint, dan vergeet je dat niet snel. Net als het EK 2016. Winnen in eigen land is toch het mooiste!
Mensen vragen vaak: “Wat betekent Powerchairhockey in jouw leven?” Mijn antwoord is dan duidelijk. Powerchairhockey betekent echt heel veel voor mij. Naast dat regelmatig sporten een onmisbare uitlaatklep is, is in beweging blijven ontzettend belangrijk. Zeker als je de hele dag in een rolstoel zit. Daarnaast heeft het sporten in een teamverband mij veel geleerd. Ik ben zelfverzekerder geworden en kan makkelijker met tegenslagen in het leven omgaan. Mooi aan actief sporten is ook dat je ontzettend veel mensen ontmoet. Ik heb door de jaren heen in binnen -en buitenland veel hockey-vriendschappen opgebouwd.
Wat ik zo leuk vind aan Powerchairhockey is de snelheid, dit in combinatie met een tactisch spel. Hierdoor heb je de hele wedstrijd lang volledige concentratie nodig. Bovendien vind ik het competitieve aspect van het spel passen bij mijn karakter. Ik kan nogal fanatiek zijn, geloof ik. Ondanks dat ik makkelijk scoor en goede baltechniek heb, komt het allemaal niet vanzelf aanwaaien. Om op niveau te kunnen spelen moet je ook het nodige trainen. Daarom train ik twee uur per week met mijn club GP Bulls in Eindhoven en met de selectie van TeamNL Powerchairhockey komen wij gemiddeld 2x per maand bijeen in de sporthal van de Sint Maartenskliniek. Deze trainingen staan op dit moment helemaal in het teken van het WK in Zwitserland. Naast de trainingen stop ik veel tijd in het terugkijken van verschillende wedstrijdbeelden via YouTube. Vooral om te zien wat er nog beter kan en waar ik als “teamplayer” nog van kan leren. Het is echt reuze leerzaam om jezelf terug te zien. Natuurlijk kijk ik ook om te genieten van mooie acties en goals.
Het grote doel voor augustus is het winnen van de wereldtitel! Deze titel moet weer terug naar Nederland en daar gaan we alles aan doen als team in Zwitserland.
